Lekki samolot bombowy Fairey Battle (repost)

Początek lat trzydziestych dwudziestego wieku był dla lotnictwa wojskowe­go Wielkiej Brytanii okresem formowania się koncepcji gruntownej moderni­zacji i wymiany sprzętu lotniczego. Przemysł lotniczy otrzymał z ministerstwa zlecenia na projekty i budowę wielu coraz nowocześniejszych, całkowicie me­talowych samolotów, mających zastąpić używane dotychczas, ale już wysłu­żone, najczęściej drewniano-płócienne dwupłaty, które nie były w stanie speł­niać coraz większych wymagań współczesnego pola walki. Na taśmy produk­cyjne wytwórni lotniczych weszło kolejno dużo nowych typów samolotów dla lotnictwa myśliwskiego, bombowego, morskiego I innych jego rodzajów.
Zlecenie (P.27/32) określające założenia co do zaprojektowania i budowy lekkiego bombowca dziennego skierowano w kwietniu 1933 roku do kilku wytwórni lotniczych. Oferty projektowe nadesłały Armstrong-Whitworth, Bri­stol, Hawkerl Fairey Aviation Co. Spośród tych tylko Armstrong-Whitworth i Fairey desygnowano do wykonania prototypów.
Jeśli chodzi o dalsze warunki miał być to dwuosobowy, jednosilnikowy dol-nopłat, o formule „1000/1000/200", co znaczyło, że ma przenieść 1000 funtów bomb na odległość 1000 mil, z prędkością nie mniejszą niż 200 mil h. Główną sprawą była prędkość samolotu, pozwalająca na uniknięcie walki z myśliwca­mi nieprzyjaciela, dlatego projekt nie przewidywał uzbrojenia obronnego, co poważnie zmniejszało masę własną samolotu.