Myster Kah - Fresq (2002)

Solo’s. Ze zijn onlosmakelijk aan het progressieve genre verbonden. In bijna elk nummer is altijd wel één solo te vinden. Vaak geven ze het nummer net iets extra’s of ze zijn juist de reden waarom een nummer nou net zo goed is. Soleren om het soleren is iets heel anders, vaak raakt dat nooit meer dan je irritatiegrens. Het trio van Myster Kah doet dit helaas wel op het debuutalbum “Fresq”.

Het Engelse trio met zangeres Yleah White gaat met Prelude en The Mutant (twee titels, één nummer) nog voortvarend van start. Het opent bombastisch met lekker stevig toetsenwerk en een slepende gitaarsolo. Het schakelt vervolgens een tandje hoger waarin drummer Xavier Richard laat horen ook heel snel te kunnen drummen. De rust keert even terug en Yleah White doet haar intrede. Haar stem is even wennen, maar past goed in de muziek. Dat deze dame ook goed toetsen kan spelen blijkt even later. Een snelle zwevende toetsensolo dendert uit haar arsenaal. Even later doet gitarist Alec Hudson het op zijn gitaar nog even dunnetjes over.

Een ééntonige gitaarsolo van ruim een minuut luid The Immortal in. White zingt mooi in dit nummer. Ze zorgt zelf ook voor de tweede stem waardoor het geheel een mooi vol geluid krijgt. Verschillende toetsen en gitaarsolo’s doorkruisen het nummer, wat gekenmerkt wordt door aardig wat tempowisselingen.

Vanaf Millenium wordt het allemaal minder. De vele solo’s gaan nu al bekend voorkomen. Vooral gitarist Alec Hudson lijkt maar geen andere geluid aan zijn gitaar te kunnen meegeven. Groot nadeel van dit album is dat er geen sterke melodieën zijn te vinden. Omdat bijna alle nummers in elkaar overlopen dreig je daarom snel de weg kwijt te raken. Door de vele solo’s die in elk nummer gepropt zijn, ebt de aandacht snel weg. De nummers kennen wel genoeg rustpunten en ook veel toetsensolo’s zijn goed, maar als geheel werkt het gewoon niet. Daarvoor mist er structuur en duidelijke lijnen in de nummers.

Eerste voorwaarde wanneer je zoveel solo’s in je muziek stopt is dat de productie heel erg goed moet zijn. Dat is het tweede grote zwakke punt op “Fresq”. De productie is dof en hier en daar wat aan de schelle kant. Vooral de hoge noten uit het toetsenarsenaal en de bekkens van de drummer komen soms erg schel over. Met een warme en volle productie had dit alles al veel beter geklonken.

Deze band heeft potentie genoeg. Vooral zangeres/toetseniste Yleah White is een belofte. Ik denk dat de band er goed aan doet om meer aandacht aan melodie en productie te geven. Met pakkende melodielijnen en met meer structuur zou deze band best eens kunnen gaan verrassen in de toekomst.
~ Maarten Goossensen

Track List:
1. Prelude - The Mutant (7:06)
2. Misanthrope (8:28)
3. The Immortal (7:50)
4. Cryosis (9:08)
5. Millennium (8:23)
6. Broken World (4:56)
7. The Survivor (5:58)
8. New Day (8:31)
9. Finale (7:19)

- Yleah White / lead vocals, keyboards, whistle
- Alec Hudson / guitars, bass, backing vocals
- Xavier Richard / drums, percussion



All thanks go to the ringo13

More Music in My Blog
Follow My RSS Channel